Zoals in de “Festivalkoorts” post al aangegeven stond er een concertbezoek op het programma met hoofd- en supportact die beiden aantreden op Best Kept Secret: SPRINTS en English Teacher. Beide band krijgen lovende kritieken sinds Eurosonic Noorderslag (ESNS).
(English Teacher, SPRINTS)
Het concept hoofdact en supportact was dus rekbaar. Ook voor de organisatie want ‘s avonds ontvangen we van Vera nog een mail dat de volgorde van optreden is gewijzigd. SPRINTS nu voor English Teacher. Het was mij om het even, ik wist nog niet veel van de bands dus wilde ze beide zien.
Dat de bands aan de weg timmeren, dan wel positieve kritieken krijgen is duidelijk. Concert uitverkocht, en dat is zeker niet altijd zo in Vera. Advies dus om vroeg te komen. Dit, samen met de weersverwachting, bracht mij vroeg in Vera. Waar ik anders nog wel eens tijdens de support-act binnenwandel was ik nu een half-uur voor aanvang al binnen.
De eerst les van de English Teacher: door ruim voor de start aanwezig te zijn zie je ook de medebezoekers. Zo kwam ik zomaar een oud studievriend tegen en een voetbalkameraad van 30 jaar geleden. Enorm leuk dat je op deze manier wat bekenden ziet in een nog relatief rustige setting. Een praatje lukt ook. Hoeveel bekenden hebben er de afgelopen jaren in mijn buurt optredens bekeken zonder dat ik daar weet van had? Helaas was de tijd toch te kort om helemaal bij te praten. Ik zal bij komende concerten vaker voor de support-act arriveren hopend op een 2e kans. Even rustig een biertje doen met oude bekenden (of anders met nieuwe onbekenden).
Lesson Two: uitverkocht is geen zegen. Niet voor de bezoeker, niet voor de bands. Voor de bezoeker is er minder ruimte en meer problemen om een goed plekje te vinden met goede zichtlijnen. Ook minder ruimte om vrij te bewegen. Dat laatste maakt het ook geen zegen voor de bands. Het geeft een vrij statisch publiek wat de sfeer niet ten goede komt. Ik denk dat het de concerten zeker heeft beïnvloed.
De concerten zelf dan. SPRINTS had last van vermoeidheid en kreeg ook het geluid niet helemaal op orde. Het klonk wat rommelig, niet altijd synchroon en de zang stond wat te zacht afgesteld. Positief vond ik wel de beleving en de interactie met het publiek, maar ik had er wat meer van verwacht. Ik stond ook niet echt in het midden (‘Bose’) wat wellicht ook niet hielp.
Waar Sprints aangaf moe te zijn kreeg ik bij English Teacher het idee dat ze het echt waren. Zeker niet altijd muziek die uitnodigt tot uitbundig bewegen maar de enigszins ongeïnteresseerde ogende houding van de band vond ik toch ook niet passend bij de muziek.
Les 3: het enthousiasme van een band doet ook veel voor de beleving van de ‘fans’ (mij in elk geval).
Toch waren er zeker wat kijkjes in de mogelijkheden van deze band. Hoogtepunten in de set van English Teacher “You Blister my Paint” dat de vocale mogelijkheden van de zangeres toonde, R&B (video grappig genoeg van een andere oude voetbalkameraad die in nog gemist heb) dat ze samen met SPRINTS speelden en waarin ze lieten zien het toch echt wel leuk te kunnen hebben en “Albert Road” wat een fijne afsluiter is die je, indien gewenst, heel lang kan oprekken.
Kortom, ik ben er nog niet helemaal uit maar verwacht wel dat ze op BKS van mij een 2e kans krijgen.